Berenspray

Er gingen eens 4 reizigers op avontuur naar Grand Teton en Yellowstone. Zij namen mee: een koelkast vol eten, een junior ranger boek met officieel potlood, een mooie rode verrekijker en een nieuwe kaart, net verkregen bij het visitor center.
​En wat gaan die 4 reizigers doen in zo'n mooi park? Nou, in ieder geval niet in ons eentje met de benenwagen de omgeving verkennen!

Alle trouwe lezers weten ondertussen dat wij net zo heldhaftig zijn als een stel kinderen in het spookhuis en dus veranderden de plannen snel toen de vriendelijke ranger bij het visitor center vertelde dat ze zelfs berenspray mee neemt om even het vuilnis buiten te zetten. Want, it's cub-season, dus het stikt niet alleen van de beren, het stikt van de mamaberen! Met een hele waslijst aan voorzorgsmaatregelen mochten we gaan wandelen (altijd met minstens 3 volwassenen, bearspray mee en weten hoe deze te gebruiken, kinderen mogen absoluut niet los lopen van ouders, enz), dus besloten wij het even anders aan te pakken. 

En zo reden we afgelopen zondag Grand Teton binnen, vernoemd naar de bergketen waaruit de helft van het park bestaat. Met voldoende campingplaatsen in dit park besloten we daar te gaan overnachten. Tegen de tijd dat we onze plek bereikt hadden was het al halverwege de middag en besloten we het de rest van de middag rustig aan te doen. Rond etenstijd zag Jorrit ineens een hert in het bos naast onze camper staan en dus allemaal naar buiten om het hert goed te bekijken. Vervolgens zijn we naar het meer gelopen wat vlakbij de camping lag om toch nog iets van de omgeving mee te krijgen.
Dag 2 hadden we iets gepland wat perfect paste bij onze avontuurlijke insteek: een wandeling begeleidt door een ranger (met berenspray!). Jammer genoeg begon het al snel te regenen en toen er ook nog wat donder en bliksem bij kwam besloot de ranger de route te verkorten en waren we uiteindelijk na 1,5 uur al terug, in plaats van na 3 uur. Maar niet getreurd want ook rondrijdend hebben we voldoende kunnen zien van Grand Teton en was het de dag erna dus tijd voor Yellowstone.

Zo'n beetje iedereen die er is geweest zegt dat het 1 van de meest mooie parken in the States is. Nu hebben we ondertussen een aardig referentiekader als het op mooie parken aankomt en dus verwachtten we niet zelf ook 'it's amaaaazing' te gaan roepen na een dagje Yellowstone. Maar na 3 dagen rondkijken moeten we toch eerlijk toe geven dat al deze mensen zeker gelijk hadden. De eerste dag zijn we eerst bij West Thumb geweest, waar een groot aantal geisers te zien waren in verschillende mooie kleuren. Vervolgens wilden we naar Old Faithfull om de uitbarsting te zien die daar iedere 90 minuten plaatsvindt. Echter werden we onderweg opgehouden door, jawel, een grizzlybeer! Veilig in onze camper, geen spray nodig, konden hem van een paar meter afstand goed zien. Super gaaf om er 1 in het wild te mogen zien!

Vervolgens dachten wij (volgens mijn berekeningen) keurig op tijd bij Old Faithfull aan te komen, maar op het moment dat we aan kwamen lopen liep al het volk de andere kant op, dus we hadden hem net gemist. Eerst maar een wandeling langs alle andere geisers dan en daarna alsnog de uitbarsting kunnen zien.
We hadden voor de dagen in Yellowstone een camping buiten het park, omdat de plekken in het park vaak al voor 9 uur vol zitten. Daarnaast had deze camping een binnenzwembadje, wifi en (ook niet onbelangrijk), douches. Heerlijk relaxt dus na een dagje sightseeing! Dag 2 hebben we, nadat we met een lifter het halve park door hebben gecrost, Mammoth Springs en een waterval bezocht. Ik denk dat de foto's voor zich spreken. De laatste dag besloten we op tijd te vertrekken in de hoop in alle vroegte het meeste wildlife te kunnen zien. Om 6 uur reden we de camping af (en dat is nogal wat voor dit avondmens) en dat was zeker de moeite waard! De wolven die we wilden zien hebben we gemist, mede doordat er met enige regelmaat een opstopping op straat ontstond doordat bizons op hun dooie gemak de weg overstaken. Maar dat vinden wij net zo leuk (de kinderen waarschijnlijk nog leuker omdat het beter zichtbaar is) en dus hebben we ons daar mee vermaakt. Ook nog een zwarte beer gespot, op de terugweg zelfs een glimp van haar 2 jongen op mogen vangen, en een grizzlybeer vluchtig achter wat bomen zien verdwijnen. We hebben de dag afgesloten met nog meer watervallen, mud vulcano en het grootste geisermeer: Grand Prismatig Spring. Deze laatste staat vooral bekend om zijn mooie kleuren. Jorrit heeft op het einde van de dag zijn junior ranger boek laten beoordelen en 2 mooie badges verdiend, waar hij dan ook hard genoeg voor gewerkt heeft.

Al met al 3 hele mooie dagen in een heel mooi park! Maar na zoveel wildlife is het nu weer tijd voor de (door mensen) bewoonde wereld en zijn we onderweg naar Kalispell. Omdat dit te ver rijden is in 1 dag zijn we gisteren naar Butte gereden en zitten we vandaag in Missoula, waar we eigenlijk naar een childrens museum wilden, maar zijn blijven hangen in een heel leuke speeltuin met draaimolen erbij. Bij iedere speeltuin maken de kinderen binnen no time vriendjes om mee te spelen, waarbij Jorrit zijn best doet om in het Engels met iedereen te praten en direct even te vertellen dat hij uit Holland komt. Fenna praat met iedereen in een combinatie Engels/Nederlands wat regelmatig neerkomt op van Gaal'se teksten. De taal houdt ze in ieder geval niet tegen om contact te maken en plezier te hebben, dus dat is telkens weer bijzonder leuk om te zien!

Hier gaat de voorlopig laatste week in de States in voordat we 24 juni de grens naar Canada over gaan. Dus tot de volgende keer, vanuit Canada!