Familie hier, familie daar

En als je denkt dat Vegas met z'n 4en leuk is, dan moet je het eens met z'n 7en proberen! Vorige week maandag zijn Gerard, Sandra en Lieke overgevlogen naar de States voor hun rondtrip. Eerder was het plan dat we ze pas bij Lake Havasu zouden zien, maar omdat wij tijd overhadden en deze in Vegas aan het besteden waren konden we elkaar daar al ontmoeten. De 24e kwamen ze te laat aan om elkaar nog te zien, maar de 25e was het dan zo ver. De kinderen telden al dagen lang af en dan is het wel heel bijzonder om je liefste nichtje en oom en tante zomaar in Vegas tegen het lijf te lopen! Zij waren al sinds 's morgensvroeg aan de wandel en wij waren er pas een uurtje (Michel wilde zijn geluk nog eens beproeven, spaarpot wederom aangevuld) en dus was het tijd voor een verdere ontdekkingstocht door alle casino's. Vanuit buiten zien ze er namelijk al bijzonder uit, maar aan de binnenkant ontdek je dan al snel dat het nog veel gekker, groter en spectaculairder gemaakt kan worden. Van een botanische tuin in het Bellagio (met chocolade fontein, maar die viel dan weer tegen. We mochten er niet eens van eten :(), tot een Franse winkelstraat met bejaardenbar in de polonaise in 'Paris', het Casino New York New York, de kroonluchter bij 'Chandeleir': groot, groter, grootst! Nadat we ook de Bellagio fonteinshow gezien hebben sluiten we de dag af en nemen we al weer afscheid, om elkaar later in de week bij Lake Havasu weer te zien.

​En terwijl zij aan hun mega site-seeing tour beginnen zijn wij naar Joshua Tree NP gereden. Ben je eindelijk in California, zit je zo afgelegen op de wereld dat zelfs je GPS er mee ophoudt! Gelukkig vonden we het toch zonder problemen en hebben we 2 heel relaxte dagen gehad. Onze camping was de mooiste waar we tot nu toe gezeten hebben, tussen enorme rotsen die er bijna zacht uitzagen en allemaal kleine weggetjes waardoor het heerlijk rustig was. Al stonden er, uit het zicht, genoeg mensen om ons heen. De tweede dag hebben we de rotsen beklommen bij Skeleton Rock en een wandeling gemaakt door het gebied, om daarna de lokale speeltuin op te zoeken in het nabijgelegen dorp. Na nog wat surfen op het internet nog een tweede heerlijk relaxte nacht hier gehad. 

Vervolgens zijn wij vast richting Lake Havasu gereden, waar we ondanks wat minder weer wel heerlijk konden zwemmen bij de camping, de camper weer vol konden laden en vast London Bridge hebben verkend. Deze brug is lang geleden vanuit Londen naar hier verscheept en opnieuw opgebouwd. Precies nagebouwd zelfs, want ze hebben alle stenen genummerd en ze dus op dezelfde plek terug kunnen leggen. Bizar toch? Aan de andere kant van de brug lag een eilandje waar je vanuit uitkijkpunten het meer goed kon bekijken. De ene speedboot na de andere kwam met veel geweld langs, er bleek een botenshow te zijn waardoor er vanuit de wijde omtrek mensen hun boot kwamen showen.
Die middag zaten we te wachten op de familie en kregen van de receptiemedewerker van hun hotel het aanbod om vast een duik in het zwembad te nemen, Dat sloegen wij natuurlijk niet af en dus hebben we daar de middag relaxt doorgebracht. Die avond nogmaals langs de kade gelopen waar muziek en een marktje was.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Palm Springs en terwijl de mannen en kinderen een duik in het zwembad namen hebben Sandra en ik de buurt verkend. Al snel kwamen we een hoop tweedehands winkeltjes tegen met de duurste merken, voor een 2e hands prijsje. Want ja, waarom zou je geen $200 dollar of meer willen betalen voor gebruikte Manolo Blahnik schoenen? Het centrum was erg leuk en gezellig en dus hebben we er 's avonds nog een rondje met de rest gelopen.
Wij mochten aan de straat langs het hotel parkeren tegenover een veldje waar we al snel de eerste zwervers zagen lopen. Nadat we gegeten hadden hebben we de halve pizza die we over hadden daar maar heen gebracht, met de hoop geen verdere last van onze buurtgenoten te hebben. Maar het was zaterdag en al waren zij heel stil, er kwamen met regelmaat zatte jongeren langs, dus het was toch een onrustig nachtje (voor mij dan).

De volgende ochtend was het al weer tijd voor afscheid, wat veel te snel kwam! Maar van het ene familiebezoek vlogen we in het volgende, want vanuit Palm Springs zijn we naar San Diego gereden om mijn nicht José en haar vriend Dustin te ontmoeten. Een vriendin van José woont in San Diego en haar heb ik in de tijd dat ík José in Dublin bezocht al eens ontmoet, dus besloten we er met z'n allen een dag van te maken. Na het vinden van een parkeerplaats (wat uiteindelijk nog goed lukte ook) hebben we de middag downtown San Diego besteed waar een ArtFestival aan de gang was. Daarnaast deed de lokale speeltuin het ook goed en sloten we de dag af bij een Italiaans restaurant. Na wederom afscheid (maar met een wederzien in juli) hebben we een camping opgezocht, 1 onrustige nacht is genoeg en aangezien er geen Walmart was om heen te gaan besloten we de KOA onveilig te maken. De speeltuin, springkussens en het zwembad hebben de kinderen de volgende dag uitgeprobeerd.

Die middag hebben we dan echt de Stille Oceaan bezocht: the Pacific. Bij La Jolla vonden we niet alleen de kust, maar ook een groot aantal stinkende zeehonden die we van heel dichtbij konden bekijken. Na nog wat spelen in het zand hebben we de mensen opgezocht waar we 2 nachten konden verblijven, waar ze tevens een lieve hond hadden waar de kinderen mee konden spelen. De volgende dag wilden we naar Laguna beach en belanden we uiteindelijk een paar mijl van het centrum bij een ander strandje om de dag te besteden.

Woensdag was het tijd voor Los Angeles! Maar eerst moesten we Los Angeles voorbij om naar een RV repair te gaan ivm een kapot onderdeel aan de koelkast. Vanuit daar konden we met een slingerend bergweggetje naar El Matador, een strandje in de buurt van Malibu waar we naast zandkastelen bouwen ook de slakjes en schelpen op de verschillende rotsen konden onderzoeken. Vervolgens kwamen we achter het drama van LA: de files. Korte afstanden duren ineens 4x zo lang en er is geen enkele route die niet stilstaat. Zo kwamen we vanaf dat moment overal wat later aan dan gepland.

Gisteren hebben we Hollywood bezocht, waar we zelfs ubertoeristisch een tour hebben gedaan door Beverly Hills en foto's konden nemen van the Hollywood Sign. Met wat leuke info en mogelijk huizen van een hele hoop bekende mensen (we hebben het maar met een korreltje zout genomen) sloten we de dag op de Walk of Fame af door weer aan te sluiten op de snelweg richting ons nieuwe slaapadres. Dit is in de stad Anaheim (1 van de 90 steden the bigger LA area vormt), waar we in een rustige wijk voor iemands huis mogen parkeren.

Vandaag was het dan ook tijd om te relaxen, eindelijk dat onderdeel van de koelkast te laten maken en ons klaar te maken voor het volgende bezoek: mijn ouders die maandag aankomen om enkele weken mee te reizen. Wij tellen wederom af!