Time flies...

... when you're having fun. Bij het vorige bericht waren we nog wachtende op mijn ouders, nu kunnen we ze al weer bijna uitzwaaien! Maar we hebben nog een paar dagen warme (of hete) gezelligheid voor de boeg in Death Valley, dus we denken nog niet te veel na over het afscheid.

De laatste keer dat ik schreef verbleven we in Anaheim, waar we ons uiteindelijk tot maandagmiddag vermaakt hebben. Na een dag relaxen was het zaterdag de 7e tijd voor een heuse Powwow. Een watte? Een Powwow dus, een viering van de verschillende Indianen stammen vol met drum, dans en eten. Een aantal weken geleden kwam ik er na veel Googlen achter dat er 1 bij UCLA plaats zou vinden en dus gingen we er, zonder al te veel verwachtingen, heen. En zoals dat gaat met zaken waar je zonder al te veel verwachtingen heen gaat: het was super. Meteen bij aankomst zagen we veel mannen en vrouwen in prachtige kledij lopen en begon net de welkomstdans. We hebben ons de rest van de middag vergaapt aan de kleurrijke outfits, de dans (waarbij de jongens van een jaar of 10/12 het indrukwekkendste waren) en de kraampjes vol sierraden en kleding. Toen Jorrit ook nog op de foto mocht met kinderen die ook mooi aangekleed waren schoten de tranen hem spontaan in de ogen!

De dag erop was het tijd voor wat ander typisch Amerikaans tijdverdrijf: Santa Monica Beach. Met een gehuurde fiets zijn we er op uit gegaan en hebben we de pier (met belachelijk dure kermis), Venice beach en Muscle beach (waar Michel zo tussen zou passen met zijn gespierde torso) bezocht. Wederom een heerlijke dag dus!

's Maandags was het zo ver en konden we mijn ouders ophalen bij LAX. Nadat we het hotel vonden (waar we wederom achter mochten logeren) hebben we een Indiaas restaurant opgezocht om het welkom te vieren!
Omdat wij LA ondertussen op ons duimpje kennen spraken we af de dag erna direct te vertrekken. Dus nadat we de camper van mijn ouders opgepikt hebben (de kleine variant van die van ons) zijn we vertrokken via highway 1 richting San Francisco. Na een heerlijk strandje bij Malibu en een aantal uurtjes rijden kwamen we bij het state park aan waar we die nacht geboekt hadden. Nu zijn wij grote fans van state parks, maar jammer genoeg vonden we de rotte appel in de mand. Buiten de gespotte dolfijnen de volgende ochtend viel het allemaal nogal tegen, en dus zijn we de volgende ochtend op tijd vertrokken voor ons volgende stuk highway 1. De route was prachtig, maar lang, wellicht zijn we wat verwend geraakt met alle mooie vergezichten de afgelopen maanden. Wel waren de zee-olifanten (volgens mn vader, ik noem ze zeehonden) leuk om te bekijken onderweg, net als alle mooie strandjes en rotsen aan de kust. Die nacht hebben we mijn ouders voorgesteld aan Walmart, wat ook hen prima beviel!

Vervolgens was het tijd voor San Fran. Omdat je hier niet kunt boondocken (gratis kamperen), ik kreeg het in ieder geval niet gevonden, hebben we voor 2 nachten een camping geboekt in Pacifica, 15 mijl ten zuiden van San Francisco. Vanuit daar konden we met het openbaar vervoer naar de binnenstad, ideaal! De eerste dag hebben we Chinatown bezocht en de tweede de pier, Fishermans Warf, en Alcatraz. Het was gezellig, Alcatraz heel interessant, maar verder hebben wij het 'geweldige SF' een beetje gemist geloof ik. Of wederom die verwendheid.. ik weet het niet. Na 2 dagen hadden we het in ieder geval ook wel gezien, dus de volgende dag zijn we via de Golden Gate Bridge richting Sacramento gereden. Onderweg hebben we gepicknickt bij een klein parkje waar we ook een mooie ronde konden lopen. Na al die stads-drukte was dat heerlijk relaxt in de natuur! In de buurt van Sacramanto konden we terecht bij een boondockersplek bij een vrouw thuis, in een dorpje genaamd Eldorado Hills. Vanuit daar hebben we Old Sacramento ontdekt (oud stadje inclusief koetsritje en stoomtrein) en Sutters Fort, een museum over de tijd waarin de pioniers deze regio ontdekten.

Na de volgende dag afscheid te hebben genomen van onze gastvrouw zijn we naar Coloma gereden, een goudzoekersplaatsje waar ooit een hoop goud uit de grond en rivier is gehaald. Het bezoekscentrum was leuk maar buiten een 'toevallig in de rivier geraakte cent' die Jorrit vond hebben we weinig zien schitteren in de rivier. Michel denkt dat hij zijn geluk bewaard tot hij weer in Vegas is, we gaan het zien ;).

Vanuit Coloma zijn we naar South Lake Tahoe gereden, waar ik ook een camping geboekt had. Met de smoes dat dit niet anders kon, maar eigenlijk omdat ik daar afgesproken had met 1 van de zussen van mijn moeder, tante Ank. De verrassing was groot, ook voor de kinderen (want die van ons snappen het principe van een geheim bewaren nog niet zo) en de 2 dagen daarna erg gezellig met z'n 8en! En zelfs dat past prima in deze camper! We hebben het meer verkend door er omheen te rijden, soms stoppend om dorpjes en een baai te ontdekken. Klimmen en klauteren dus, heerlijk!

Na 2 gezellige dagen zijn we richting Yosemite NP gereden, nadat we er achter kwamen dat net vandaag de weg naar het park weer open zou gaan. Met eerst een overnachting in Sonora; een klein stadje met historisch centrum. Dat bleek in ieder geval toen we er aan kwamen. De volgende dag stond Yosemite dan echt op het programma en nadat we nog net een parkeerplekje voor onze wagen konden vinden hebben we de vallei rustig aan ontdekt. Die nacht hadden we geen camping (want 5 maanden vooruit boeken, daar doen we niet aan), maar gingen we voor het grootste wildkampeer avontuur tot nu toe. Midden in het National Forest zou een weg zijn waar je zelf een plekje mocht zoeken. Dat is wel heel avontuurlijk tussen al het wild-life voor deze twee watjes, maar nu we met 2 wagens waren durfden we het aan. We vonden echter een plekje waar een vader met 2 kinderen stond, het vuurtje al brandde en we ons dus heel wat zekerder voelden dan wanneer we daar alleen hadden gestaan. Ook de volgende dag hebben we gewandeld en bewonderd in Yosemite, waar de watervallen hard naar beneden kletterde en de natuur groen was. Dit eerste is schijnbaar niet zo vanzelfsprekend, vorig jaar was er door geen sneeuwval geen waterval te ontdekken!

Na al die dagen stadjes en natuurparken bezoeken was het tijd voor wat kinderpret. Daarom bezochten we een kermis/sprookjesbos in Fresno. Fenna was helemaal onder de indruk van sneeuwwitje die daar rondliep, mijn moeder vooral van prince charming (die even vreemd keek toen ze vroeg: so who are you??). Peter pan kregen we niet op de foto, die was te druk met de prins te vervelen. De kinderen hebben zich heerlijk vermaakt tussen alle huisjes en kastelen, allemaal voorzien van een glijbaan. Daarna nog een rondje zwieren en zwaaien bij de kermis en ze konden er weer tegenaan! Vanuit daar zijn we voor 2 dagen naar Pine Flat Lake gereden, om even bij te komen van ons drukke reisschema. Wij hebben vooral niet te veel gedaan, mijn ouders genoten van alle vogels en anderen dieren in het park. Helemaal relaxt zijn we vandaag naar Seqoia NP gereden. Echter was dicht bij de ingang al een grove met deze mega bomen en daarom vonden we na een wandeling tussen deze joekels dat we genoeg gezien hadden (want ja.. bomen zijn bomen he..) en zijn we op zoek gegaan naar een waterval in Kings Canyon.

Nadat de kinderen stickers hadden ontvangen voor hun prestaties bij een scavanger hunt konden we via een iets te bochtige weg het park uit richting Visalia. 
We wisten dat de afstanden hier groot zijn, maar in California lijken ze nog groter! Tussen 2 bezienswaardigheden voelen we ons genoodzaakt om een nacht in een klein stadje te verblijven omdat we anders helemaal niet meer uit de wagen komen en nog gaan we morgen wederom 500 km rijden naar Death Valley! 
Maar goed dat we na Death Valley weer een paar dagen kunnen ontspannen in Las Vegas ;).

De foto's laten nog even op zich wachten, die zet ik er in Vegas weer bij. Tot de volgende keer!