Skinny John en het nummerbord

Na al die bergen op en af begonnen de remmen een schurend geluid te produceren. Nu is een kapotte koelkast of waterpomp vervelend, maar kapotte remmen is toch van een andere orde. We wisten nog niet helemaal hoe we dit probleem gingen tackelen toen 1 van onze buren op de camping ons aanraadde om Skinny John te vragen. Alcoholist, maar in de ochtend ook RV-repair-guy. Altijd handig dus! Na 2,5 uur bezig te zijn geweest zijn de remblokken vervangen en kunnen we dus de berg weer op! Volgens Michel zag het werk dat hij leverde er een stuk professioneler uit dan Skinny John himself, we zullen morgen horen of het geluid weg is (maar naar de oude remblokken gekeken kan dat niet anders, die waren zo plat als een dubbeltje). Het biertje wat Michel hem aanbood sloeg hij toch af (half 11 was net te vroeg op de dag), dus we hebben hem maar gewoon met geld betaald ;).

Maar; Death Valley kwam eerst! Op verschillende sites hadden we al gezien dat het er enorm heet is in mei. Temperaturen van +40 graden zijn er niet ongewoon en van de camper verhuurbedrijven mag je na een bepaalde datum zelfs niet meer door Death Valley rijden omdat dit je camper kan beschadigen. Maar, wij hadden geluk. De dagen dat wij er zijn is het er namelijk slechts 30 tot 32 graden, ideaal dus! Na de lange reis vorige week dinsdag, die toch minder lang aanvoelde dan de vorige keer dat we deze afstand aflegden in Texas, kwamen we eind van de middag aan in Death Valley. En dit ondanks een onverwacht stukje gravel road (het asfalt was gewoon afwezig voor enkele kilometers, uit het niets!). De camping was gemakkelijk gevonden en door een lekker windje was het er heerlijk. We hadden echter gelezen over een zwembad, dus die avond zijn we na het eten even op onderzoek uit geweest, maar niks gevonden. De volgende dag via het visitors center een nieuwe zoektocht en deze keer hadden we het zwembad al snel gevonden. Voor wat dollars meer verkast naar de volgende camping en die middag heerlijk genoten van een heel luxe en groot zwembad! Het is bizar hoe luxe deze camping is zo midden in 'the Furnace'. Golfbaan, tennisbaan, enz, allen met mooi groen gras!
's avonds hebben we toch nog iets van de omgeving bekeken door Badwater te bezoeken, waar Jorrit flink van de zoute ondergrond heeft geproefd en de omgeving prachtig was.
​De volgende avond kwamen mijn oom en tante nog eens op bezoek en dus wilden we die ochtend nog wat andere plekken bezoeken. Wij 4 vonden het echter veel te heet om 10 uur 's morgens en dus zijn mijn ouders alleen gegaan en hebben wij wederom het zwembad opgezocht! 32 graden mag dan koel zijn in Death Valley, wij zijn deze temperaturen niet helemaal gewend! Na een gezellige avond met familie was het de volgende ochtend jammer genoeg tijd voor afscheid. Na 2,5 mooie weken gingen mijn ouders weer richting LA en zoeken wij Vegas weer op! Het afscheid is echter voor 'maar 2.5 maand',  dus dat is te overzien! We kijken terug op een heel fijne tijd samen, met veel mooie plekken en gezelligheid.

Vrijdag zijn we terug aangekomen op de voor ons bekende camping in Vegas, altijd fijn om eens de weg te kennen! De dag erna kwamen mijn oom en tante ook hier op bezoek en dus hebben we de eerste dag niks meer gedaan dan het zwembad bezocht. Zaterdag wilde Michel zijn geluk nog eens beproeven op the Strip.. zei er iemand iets over beginnersgeluk? Dat is nu in ieder geval weg, hihi, gelukkig maar want hij kreeg het al bijna hoog zijn bol.
De volgende dag was Michel jarig en na liedjes, taart, cadeautjes en versieringen in de ochtend en een lekkere duik in het zwembad zijn we 's middags naar the Strip gegaan, wat Jorrit graag nog eens wilde zien. Na Mickey en Minnie, Olaf en een Minion handjes te hebben gegeven hebben we heerlijk gegeten bij een Mexicaans restaurantje in New York New York. Daarna was het rennen naar de shuttlebus, die bijna vertrok, maar door een laatste sprintje nog even wachtte op mijn oom, tante en de kinderen. Zij pasten namelijk op die avond zodat Michel en ik samen een avondje uit konden, relaxed! En waar kan dat dan beter dan op the Strip? Live muziek, Michel heeft zijn kunsten aan de roulette tafel laten zien (maar heeft dit weekend geen geluk) en we hebben het vooral gezellig gehad.

En na een fijne avond (met gratis bier zolang je aan het spelen bent) hebben we het maandag maar rustig aan gedaan en onze vochtbalans hersteld. Het viel gelukkig mee met de kater! Dinsdag zijn we naar een outlet centrum gegaan waar alle dure merken zitten die je kunt bedenken. Michel had een nieuwe zwembroek nodig en eigenlijk ook nieuwe broeken en eventueel een shirtje en na wat zoeken zijn we goed geslaagd, zonder de hoofdprijs te betalen (dus door Calvin Klein, Bulberry en Ralph Lauren niet te bezoeken). Maar ondertussen is het al donderdag en zitten we nog steeds in Vegas, waar we eigenlijk niet weg kunnen. Onze nummerplaat is namelijk verlopen op Michel's verjaardag en er moet daarom een nieuwe sticker op. De sticker laat echter op zich wachten en aangezien het nog weken kan duren (als ik anderen mag geloven) hebben we toch besloten hier niet te blijven dit weekend. Het is namelijk al 40 graden en het wordt 44, en daar worden we toch net wat minder blij van. We gaan dus morgen gewoon naar Zion en daarna naar Bryce, na te hebben gecheckt of de sticker niet toevallig morgen aankomt. In de hoop niet aangehouden te worden omdat onze plaat verlopen is (schijnbaar rijden zo veel mensen met een verlopen plaat rond en kun je, door de geldige na aankomst te laten zien, onder de boute uit). Iedere dag bellen dus of de post al binnen is in de hoop dat ze hem daarna doorsturen of we hem 'nog even' op kunnen halen. En anders na de 13e nog eens een nieuwe aanvragen en deze naar een ander adres laten sturen.

Maar 'on the bright side', de remmen zijn in ieder geval gefikst!