Hoe Georgi(j)a, GeorgiNee werd..

Daar zijn we weer, vanuit het zonnige Florida! Maanden voorbereiding, dromen over Nashville, Memphis en de Smoky Mountains, een heel boek gelezen over The Great South (thanx Martine) en uiteindelijk niet verder gekomen dan Macon Georgia. De reden: het vriest en sneeuwt.. en ja, daarvoor zijn we natuurlijk niet hier! ​Nu waren we niet te flauw en tot -2 wilden we best gaan (-4 ook nog wel), maar na een praatje met de meneer van Camping World (wat er allemaal binnen no-time kapot zou vriezen aan onze mooie wagen) en nog een blik op de weersverwachting (met -15 in Cherokee vandaag, de dag dat we daar zouden zijn!) was het 1x slikken en snel omdraaien die wagen! En dus, na een dagje toeren, stonden we 's avonds op de grens van Florida met 1 graad in de plus weer lekker op de camping.

Ondertussen hebben we weer met de voeten in het witte zand aan de Mexicaanse golf gestaan en kijken we terug naar een verder zeer geslaagde week!
Vorige week hebben we namelijk eerst het stadje Mt. Dora bezocht, met een super leuk (en toeristisch) centrum met heel bijzondere winkeltjes en een leuk park erbij waar we vanaf de boardwalk de toeristenvliegtuigjes zagen landen en opstijgen. Vervolgens werd het weer wat Nederlands en hebben we ons verstopt in de Mac Donalds van Belleview, aangezien deze een mooie playplace heeft. Zondags was het dan eindelijk zo ver, we gingen op bezoek bij de vrouw met de yurt, waar we onze reis eigenlijk zouden beginnen. Want voor wie wel eens denkt: waarom 'a yurt doesn't hurt': het oorspronkelijke plan was om de 1e week in een yurt te verblijven via Airbnb. Een week of 2 voor vertrek was er echter storm en viel er een boom op de yurt en ging het feest dus niet door! Maar omdat we het adres wel voor de registratie van onze camper e.d. hebben gebruikt en we zodoende nog regelmatig wat contact hadden leek een bezoekje een goed plan! Na het huisje gevonden te hebben in de middle of nowhere was het inderdaad gezellig, al hebben we de nieuwe yurt in aanbouw niet meer gezien ;)

Over afgelopen maandag en dinsdag (de grote Georgia-toer) valt verder niet zo veel te vertellen en na een nachtje aan Lake Seminole te hebben gekampeerd zijn we richting Tallahassee gereden. Eerst een RV Repair gezocht, want de generator wilde niet meer. Het zoeken naar de repair duurde aanzienlijk langer dan de reparatie, want na een kwartiertje deed hij het weer en konden er weer bagels getoast en koffie gezet worden! In Tallahassee hebben we het Museum of Florida History bezocht, een heel mooi en goed museum (ook voor de kinderen) met meer dan 500 jaar geschiedenis. En al vindt Jorrit de verhalen over indianen, veroverende Spanjaarden en de Civil War wel wat spannend, hij luistert aandachtig, stelt vragen en weet er 's avonds nog voldoende over te vertellen. En omdat hij zo enthousiast is over musea is het helemaal leuk om er regelmatig 1 te bezoeken.

Donderdag hebben we de Florida Caverns in Marianne bezocht, en zijn we drie kwartier ondergronds gegaan om deze grotten te bekijken. Michel en ik vonden de Amerikaanse ezelsbrug mbt stalactieten overigens aanzienlijk minder leuk dan de Nederlandse (stalactite, because it tightens to the roof) ;) 
Vanuit Marianne zijn we eind van de middag doorgereden naar Panama City Beach. Hier hebben we gisteren Pier Park ontdekt, winkels, etenstentjes, en een kleine kermis! Zelfs Fenna mocht in bijna alles en omdat we voor 12 uur daar waren waren de dagkaarten voor de helft van de prijs. En omdat ze beide onder een bepaalde lengte waren mochten wij gratis mee als bijrijdiger bij de meeste attracties. Wat een deal! Dus zijn we 's morgens gegaan, na de lunch weer, toen naar het strand, nog een keer kermis, nog een keer strand (zonsondergang kijken), wat eten en als afsluiter.... nog een keer kermis! Wij kunnen er tegenaan tot augustus... De kinderen konden nog wel even, maar Michel en ik waren behoorlijk ziek gedraaid.  Om 21.00 lag iedereen dan ook in bed.

En toen was het vanmorgen, de vreemdste dag tot nu toe. We werden gisteren namelijk benaderd met iets wat een beetje too-good-to-be-true leek. Een gratis ontbijt, gesprekje met een sales-rep over een hotelketen, een hotelkamer bekijken en vervolgens een cadeautje krijgen in de vorm van 125 dollar. Mmmmmm.. nou dat willen we wel eens uitproberen! Met behoorlijk wat achterdocht en nieuwsgierigheid stonden we daarom vanmorgen bij Wyndham, waar het kort gezegd precies zo ging zoals hier boven beschreven. We zaten ook nog in de speelkamer, dus de kinderen konden met lego en duplo aan de gang en wij luisterden naar het verhaal om daarna niet in zee te gaan met het bedrijf. De tegoedkaart van 125 dollar hebben we meteen uitgeprobeerd, de tank is er weer goed mee gevuld! Zo kun je dus, naast uitgeven, ook wat centen verdienen op je vakantie!

Momenteel zitten we in Destin, een behoorlijke high-class vakantieplek, met een prachtig strand en een heel leuk toertistencentrum aan de haven. We hebben zelfs dolfijnen gezien (op grote afstand), wat ik net wat meer geslaagd vond dan het bekijken hoe de vissers de vangst van vandaag aan het schoonmaken waren;)

Het is een heel verhaal, veel gebeurd, dus veel te vertellen! We blijven voorlopig nog even aan de kust en gaan zo zachtjes aan richting New Orléans. Hopelijk is het weer in Mississippi tegen die tijd wat beter, zodat we hier toch nog een ronde kunnen maken voordat we Texas induiken!

Groetjes!