Tornado-Ties en het gemiste stopbord

22 februari 2016 - Ridgeland, Mississippi, Verenigde Staten

Hallo allemaal, daar zijn we weer. Hoogste tijd om weer eens wat nieuws te berichten, want er is genoeg gebeurd de afgelopen week. Tornado, politie aanhouding, New Orléans, en (wederom) een wijziging in de route. Maar voordat we daar aan beginnen wil ik iedereen die ons berichtjes stuurt bedanken! Of het nou via mail, app, of onderaan de blog is, het is telkens leuk om iets te horen. Ook worden we iedere keer weer verrast met nieuwe aanmeldingen (zo wordt er op de mert mond op mond reclame gemaakt, zo ook door bepaalde opa's en oma's), wat natuurlijk super leuk is! En al reageren we niet altijd, alle berichtjes worden met veel plezier gelezen! 

​Maar nu naar afgelopen week. Je zou je bijna afvragen waarom we niet vaker bloggen als er zoveel gebeurd. Dat is omdat we momenteel veel op campings staan en dat doen we op State Parks. En die hebben bijna alleen maar voordelen (mooie omgeving, speeltuintje, meestal warme douches en functionerende wasmachines) maar 1 groot nadeel: geen of zeer gebrekkige wifi. Dus nu we vanavond weer eens bij de Walmart staan was het toch echt tijd voor een update!

De 13e verlieten we Destin, wat een heel fijne Destination was, om Pensacola te bezoeken. Via Pensacola Beach reden we die kant op, waardoor we de pier konden bezoeken (vogels voeren en mega vissenhoofden zien waarmee ze haaien probeerden te vangen) en nog een kunstwerk in het zand konden maken. In Pensacola verbleven we de eerste nacht op een camping waardoor er al snel vriendjes gemaakt werden en we de rest van de dag rustig aan deden. De volgende dag bezochten we het Barrancas Fort; jaren werk door slaven om te bouwen, enkel gebruikt in hun eigen civil war (mijn conclusie, ze waren bang van een vijand die niet kwam.. ) en Naval Aviation Museum; een museum vol met oude en nieuwe oorlogsvliegtuigen. En dat spierballen vertoon, daar vinden we eigenlijk niet zo veel aan, dus we waren op tijd weer weg. Dan kunnen we nog wel even wassen vonden wij (camping had geen wasmachines, de mand zat vol) en al snel vond ik een coin laundry in de buurt. We hadden wel gezien dat het zou gaan regenen en waaien, maar daar zijn wij niet zo van onder de indruk (dachten we toen nog), tot dat ineens de pleuris uitbrak (onweer, windhozen, harde regen en de stroom die uitviel) en een was-genoot benoemde dat er mogelijk een tornado aan zat te komen. Met standje paniek manlief en kinderen uit de camper getrokken en in de laundromat het nieuws aangezet. Nadat de storm was gaan liggen en iedereen vertrok zijn we snel naar Walmart gereden om daar het nieuws goed te bekijken en in ieder geval uit die wasbuurt te zijn (overdag wel ok, in het donker voelde het niet zo gemoedelijk) en een goede schuilplek te hebben in het geval dat. Tornado-watch duurde nog enkele uren, maar de piek was er af: de tornado had 40 mijl verderop zijn werk gedaan en flink wat huizen plat gewalst. Gelukkig enkel gewonden.

De dag erop hebben we downtown Pensacola bezocht, met een leuk historisch centrum waar we een tijd rondgelopen hebben. Daarna hebben we Florida officieel achter ons gelaten en zijn we richting Mobile Alabama gereden. Daar ligt een groot marineschip, maar na de vliegtuigen waren we daar weinig in geïnteresseerd en dus hebben we downtown het mardi-gras museum bezocht. We konden aansluiten bij een kindergarten klasje (kleuters), wat Jorrit en Fenna helemaal leuk vonden en na de museumtour waren er verkleedspullen en hebben we de gemiste polonaise van dit jaar nog eventjes ingehaald. Volgende stop: Louisiana!

Na een pitstop (voor de nacht) in Slidell zijn we doorgereden naar Westwego, wat net onder New Orléans ligt en waar we een campingplek geboekt hadden. Een mijl voordat we er waren miste Michel een stopbord (zagen hem beide te laat) en jawel.. werden we aan de kant gezet door de politie. Aiaiai.. want dat was niet het enige, ons (tijdelijke) nummerbord was ook verlopen. De nieuwe was al onderweg met de post, we zouden hem op de camping oppikken! Bekeuring werd uitgeschreven en we konden doorrijden.

Omdat we nog een dag moesten wachten op het nieuwe nummerbord hebben we de dag erna op de camping doorgebracht, waar het heerlijk weer was en we de speeltuin voor de deur hadden. Ons prima vermaakt dus! Die avond arriveerde eindelijk het nummerbord en dus zijn we zaterdag en zondag New Orléans ingedoken. Het oude centrum, met zijn historische straten, artiesten, muziek en eten overal; we hebben ons er prima vermaakt. Je kunt er 365 dagen in het jaar voor 10 uur 's morgens je eerste pint al gedronken hebben (daar kan Reusel dan nog een puntje aan zuigen), het is een totaal van massa's toeristen vanuit alle windstreken, een diverse mix van bewoners en een rijk verleden wat overal in de stad nog terug te vinden is. Ik had er nog heel wat daagjes door kunnen brengen, maar niet iedereen in dit gezin vindt struinen door stoffige begraafplaatsen, drukke straten naast bezopen tieners en geld vragende straatartiesten net zo'n groot feest als ik, dus hebben we het hierbij gehouden. 

Vanmorgen stond het telefoontje naar het politiebureau op zich te wachten, om te horen wat onze boete zou zijn. Nu bleek dat de agent ipv geen geldig nummerbord opgeschreven had dat Michel geen geldig rijbewijs had. Als we konden bewijzen dat dit wel zo was dan zou die boete (a 400 dollar) vervallen. Dus wij naar het politiebureau, waar dit inderdaad al snel regeld geval was. Aan de stopbord-overtreding  viel niets te doen, die moesten we wel gewoon betalen :(. Dus je snapt wel: bij ieder stopbord roepen we met z'n 3en (Jorrit, Fenna en ik) dat Michel op tijd moet stoppen. Hij vindt het (nog) niet vervelend.

We hadden voor vandaag en morgen nog plannen in Louisiana, maar daar zijn we vanmorgen, na het politiebureau, vanaf gestapt. Er zit namelijk weer een flinke storm aan te komen, met grote kans op Tornado's. Daar hebben wij geen trek in (de schrik van de vorige keer is net uit de benen), en dus hebben we opgezocht tot waar het stormgebied ongeveer loopt en zijn daar heengereden. We zitten nu dan ook net boven Jackson, Mississippi. Echter veranderde het weerbericht een aantal uren geleden nog wat, de storm zal zich verder naar het noorden uitbreiden. Morgenvroeg vertrekken we daarom om nog enkele uurtjes verder te rijden en stoppen we pas in Memphis, waar we er als het goed is met flink wat regen vanaf gaan komen morgennacht!

Tot de volgende keer

Foto’s

6 Reacties

  1. Jenny:
    23 februari 2016
    Wat een geweldig mooi en spannend avontuur beleven jullie. Ik ben benieuwd naar de verhalen van de kinderen straks. Bon voyage en geniet ervan. Liefs van Jenny
  2. Lex:
    23 februari 2016
    Wat een avonturen. heb je tegen die politie,ensen niet gezegd dat je een oom bij de DPF ( Dutch Police Force) hebt werken??? Had je vast de helft gescheeld...
    Fijn dat jullie zo genieten en die tornado's maken het alleen maar onvergetelijker.
  3. Oma Coppelmans:
    23 februari 2016
    wat. Een verhaal .mooi spannend en interland .wat een mooie foto's .vooral de verkleed foto's wel op de borden letten hè Michel .ha ha .ik hep ook een fout gemaakt.heel veel groetjes en een fijne vakantie.Opa Piet en Oma Jeanne.
  4. Fam. Van Gisbergen:
    23 februari 2016
    Wat een avonturen weer! Altijd geweten dat als Ties op dreef is, hij niet meer te stoppen is! Maar wel weer een Amerikaans politiebureau van binnen gezien ;) Blijf inderdaad maar ver weg van de tornado's. Leuk om jullie belevenissen te volgen! Groetjes van Silke aan Fenna en Jorrit!
  5. Judith Kastelijn:
    29 februari 2016
    Zo! Fff alles gelezen. Jullie maken echt vanalles mee en jullie zijn pas 2 maanden onderweg. Die tornado's lijken me echt eng zeg. Gelukkig zaten jullie op enige afstand. Ik blijf jullie volgen. Hier alles goed en druk. Tot het volgende blog! X
  6. Jboskomen:
    4 maart 2016
    Gelukkig heb ik nu dus je verslag kunnen lezen...
    Het leest lekker vlot Marijke en we zijn blij dat alles goed gaat.

    Verder gaat alles hier gelukkig goed buiten wat griepjes van de kleintjes, maar ook dat hoort erbij.
    Momenteel is dit weer op zijn retour,dus we klagen niet.
    Veel plezier daar en we lezen graag je volgende verslag.
    gr.Jennie en Menno